شایع ترین اختلالات روانپزشکی کودکان را بشناسیم
اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان با نشانه های مخربی همراه هستند. این اختلالات روانپزشکی کودکان را میتوان به طور کلی چهار دسته کلی تقسیم نمود:
- رفتار مخرب: بیش فعالی، نافرمانی از والدین، اختلالات پرخاشگری، بی توجهی به اطراف.
- اختلال هیجانی: ترس، اضطراب، دلبستگی، غم، دلبستگی.
- اختلال عادتی و خوردن: شامل تکرار رفتار های ناپسند، شب ادراری، تیک های حرکتی، لکنت زبان، خوردن غذای زیاد و وا داشتن به استفراغ.
- اختلالهای رشدی و عقلانی: در این دسته از اختلالات روانی که مربوط به جسم و عقل کودک می شود، عملکرد وی در زندگی اجتماعی تحت تاثیر قرار می گیرد. عقب ماندگی های ذهنی، اختلال در یادگیری، اختلال اوتیستیک و در برخی از نوجوانان اختلال اسکیزوفرنی.
هر کدام از اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان، علائمی دارد که والدین به خوبی آنها را تشخیص میدهند. در صورت تکرار رفتار های ناپسند و غیر معمول توسط کودکان در بازه زمانی بیش از دو هفته، باید نزد روانپزشک رفت. همانطور که گفته شد رفتارهای مخرب در مراحل اولیه قابل درمان در بازه بسیار کم هستند. به همین دلیل توجه والدین به رفتار کودکان و نوجوانان بسیار مهم میباشد.
در حال حاضر چند درصد از كودكان و نوجوانان ایرانى مبتلا به اختلالات روانپزشکی کودکان هستند؟
هر نوع اختلال در عملكردهاى هیجانى، تحصیلى و اجتماعى فرد را، اختلالات روانى میخوانند. آمارهاى پراكنده اى در این باره وجود دارد. اما تحقیقات جسته گریخته اى كه در این زمینه انجام شده است. نشان مى دهد كه حدود 20 درصد از كودكان و نوجوانان زیر 18 سال ما به نوعى از اختلالات روانپزشکی کودکان رنج مى برند.
همچنین در مورد عوارض آمفتامین بخوانید
اختلال بیش فعالی همراه با کاستی توجه Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD)
اختلالات روانپزشکی کودکان از نوع ADHD یا اختلال توجه در کودکان با بی توجهی مداوم ، بیش فعالی و تحریک پذیری متناقض با مرحله رشد کودک و نوجوان مشخص می شود. سه زیر شاخه از ADHD وجود دارد: کاستی توجه ، نوع غالباً بیش فعال و نوع ترکیبی.
نوع اختلال غالبا با شکایت والدین و مربیان آموزشی همراه است. آنها از آرام و قرار نداشتن ، بی توجهی به مسائل و عدم تمرکز کودکان شکایت می کنند. واضح است که کودکان مانند بزرگسالان نمی توانند تمرکز کنند و به اقتضای سنی که دارند شیطنت می کنند. اما در برخی از کودکان این مسائل بیشتر از سایر بچه ها است. بیش فعالی آنها به صورت فاحش مشخص است. بی توجهی، رفتار های تکانشی و بیش فعالی حرکتی از صفات بارز این دسته از کودکان است.
مشکل اصلی این کودکان در پردازش اطلاعات نیست بلکه مشکلات آنها در خود گردانی است. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی به حرف والدین خود گوش نمی دهند و گویا آن را کاملا نادیده میگیرند. آنها نمی توانند به خوبی با همسالان خود ارتباط بر قرار کنند و کودکان دیگر آنها را از خود طرد می کنند. همچنین بازی هایی که در منزل انجام می شود کودک بیش فعال را راضی نمی کند. این بیماری ممکن است تا بزرگسال با کاستی توجه و با کاهش بیش فعالی ادامه یابد که باعث اختلال یادگیری کودکان در برخی موارد خاص می شود.
اختلال اضطراب کودکان:
برخی از علائم عمومی اضطراب در کودکان شامل موارد زیر است :
ترس و نگرانی بیش از حد که اغلب به خانواده ، مدرسه ، دوستان یا فعالیت های دیگر مربوط می شود
احساس نگرانی قبل از وقوع اتفاق
اعتماد به نفس پایین و عزت نفس
علائم جسمی مانند دل درد ، سردرد ، دردهای عضلانی ، یا تنش
خستگی و بی قراری
تحریک پذیری
تغییر در اشتها
عدم تمرکز
تحریک پذیری و ناتوانی در آرامش
مشکل خواب و کابوس
ترس از اشتباه یا خجالت کشیدن
طبق گزارش مجله آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا ، کودکان می توانند در مراحل مختلف رشد با یک اختلال اضطراب روبرو شوند.
اضطراب عمومی:
اختلال اضطراب عمومی کودکان نوع دیگری از اختلالات روانپزشکی کودکان است که در طی سالهای مدرسه ، نوجوانی و سالهای بزرگسالی شیوع دارد. علاوه بر علائم عمومی ذکر شده در بالا ، کودکان مبتلا به اختلال اضطراب عمومی اغلب علائم:
- نگرانیهای غیرقابل کنترل یا بیش از حد مربوط به فعالیت ها و برنامه های روزمره
- نگرانیهای غیر واقعی که بر روی یک موضوع یا موقعیت خاص متمرکز نیستند
- نگرانی در مورد آینده
- مشکل در به حداقل رساندن نگرانی
- نیاز مداوم به اطمینان خاطر
- نگرانی غیرمعمول در مورد برآورده کردن انتظارات از خانواده ، مدرسه یا دوستان
اضطراب جدایی:
اختلالات روانپزشکی کودکان از نوع اضطراب جدایی اغلب در سالهای پیش دبستانی ظاهر می شود. علائمی که باید از آنها آگاهی داشت عبارتند از:
نگرانی یا پریشانی بیش از حد در هنگام دور بودن یا فکر کردن در مورد دور بودن از والدین
امتناع از رفتن به مدرسه
نگرانی شدید یا ترس از خواب در محلی بجز خانه
احساس ترس یا وحشت هنگام جدا شدن از والدین
چسبیدن به والدین
سکوت انتخابی نوعی دیگر از اضطراب است که کودکان در شرایط خاصی صحبت نمی کنند. به عنوان مثال ، كودكی ممكن است آزادانه و اغلب در خانه صحبت كند اما وقتی كه در مدرسه است صحبت نكند. این شرایط معمولاً قبل از 10 سالگی وجود دارد.
اضطراب اجتماعی:
اختلالات روانپزشکی کودکان از نوع اضطراب اجتماعی به طور کلی در اوایل سال های نوجوانی در حدود 13 سالگی ظاهر می شود. علائمی که باید از آنها آگاهی داشت عبارتند از:
ترس یا نگرانی بیش از حد در موقعیت های اجتماعی
ترس از قضاوت یا ارزیابی منفی توسط دیگران
پرهیز از موقعیت های اجتماعی و مدرسه
روابط معدود همسالان یا دوستی های خارج از خانواده
همچنین در مورد بیماری اسکیزوفرنی بخوانید
اختلال افسردگی کودکان:
از جمله اختلالات روانپزشکی کودکان که بصورت فراگیر در سنین مدرسه و نوجوانی رخ میدهد، اختلال افسردگی کودکان است این اختلال را نیز نباید باید گوشه گیری ساده به اشتباه گیرید.
با وجود اینکه کودکان در بیان احساسات خود از قبیل غم و افسردگی قدری ناتوان هستند، پی بردن به این اختلال گاها دشوار خواهد بود. با این وجود می توان نشانه های عمومی این اختلال از قرار زیر است؟
- نبود انرژی کافی
- بی انگیزگی مفرط نسبت به انجام فعالیت های روزانه
- اختلال در روابط بین فردی
- از دست دادن علاقه در انجام فعالیت هایی که قبلا به آن علاقه مند بوده اند.
- عدم تمرکز
- احساسات منفی درباره خود
- پروراندن افکار خودکشی
- گوشه گزینی و عزلت طلبی
- دیدگاه منفی نسبت به مسائل
- زود رنجی و تحریک پذیری
- از دست دادن اشتها
- خواب کم یا بیش از اندازه
اختلال رشدی فراگیر: اوتیسم Autism Spectrum Disorder (ASD)
مهمترین اختلال رشد در کودکان مربوط به اختلال اوتیسم می شود. در این بیماری کودک توانایی پاسخ دهی به دیگران را در 30 ماه اول زندگی ندارد. این مشکل اساسی ترین نشانه این بیماری است. با آنکه کودکان در سنین اولیه زندگی به سختی با دیگران ارتباط بر قرار می کنند، اما در کودکان مبتلا به اوتیسم این مشکل به صورت واضح رویت می شود.
عدم علاقه به اجتماع بیرون خانه و به اطرافیان در این کودکان وجود دارد. عدم دلبستگی، عدم ارتباط چشمی با دیگران، هراس در ارتباط با اطرافیان، بیزاری از تماس جسمی با دیگران و عدم محبت آشکار از صفات بارز این اختلال است. همچنین مبتلایان به این بیماری به خوبی نمی توانند به تغییرات اطراف واکنش نشان دهند.
نشانه های فرد دارای بیماری اوتیسم :
- مشکلات تعامل و ارتباطات اجتماعی: اختلال در معاشرت اجتماعی / عاطفی (به عنوان مثال ، عدم توانایی در مکالمه)
- نقص در مهارت های ارتباطی غیر کلامی (به عنوان مثال ، کاهش تماس چشمی)
- چالش های بین فردی / رابطه ای (به عنوان مثال عدم علاقه به همسالان)
- الگوهای محدود ، تکرار در رفتار ، علایق و فعالیتها
- علایق شدید ، عجیب و غریب (به عنوان مثال: علاقه به اشیای غیر معمولی)
- تفکرات سفت و سخت و عدم انعطاف پذیری در رفتار
- رفتار های کلیشه ای و تکراری
- بیش فعالی
- ناهنجاری های عملکرد در دوره اولیه رشد شروع می شود.
- هنگامی که ID و ASD با هم اتفاق می افتند ، ارتباطات اجتماعی بر اساس سطح توسعه کمتر از حد انتظار است.
- باعث اختلال قابل توجه اجتماعی یا شغلی می شود.
- ضعف در فهمیدن و به کار بردن زبان
- گوشه گیری
همچنین در مورد اختلال شخصیت ضد اجتماعی بخوانید
مشاوره:
درمانهای شناختی رفتاری: به نوجوانان کمک می کند تا الگوی رفتاری و رفتاری که برای سلامت روحی شان مناسب نیست را شناسایی کنند و آن را تغییر دهند.
درمان خانوادگی: به شما کمک می کند تا ببینید که به عنوان خانواده چه کاری از دست تان بر می آید تا برای کودکتان در طی دورانی که به بیماری روحی مبتلا است بکنید.
درمان میان فردی: به نوجوانان کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری در تعامل با دیگران داشته باشند.
مداخلات آموزشی: می تواند راه های مدیریت زمان در کلاس درس را به کودک تان آموزش دهد.
دارو درمانی: در این دوره، متخصص روانپزشک دارو های مختلفی را برای کودکان تان تجویز می کند. برخی از این دارو ها شامل: محرک ها، ضد افسردگی ها، ضد اضطراب ها، ضد روان پریشی و داروهای ای دی اچ دی هستند. اگر برای صحبت کردن درباره ی داروها با کودکتان راحت نیستید، نگرانیتان را با روانپزشکتان در میان بگذارید. آن ها می توانند دارویی که مناسب کودکتان است را تشخیص دهند و فواید و ریسک های احتمالی آن دارو را برایتان بازگو کنند. داشتن شماره روانپزشک و ارتباط دائمی با وی در جهت کنترل و کاهش اختلالات روانپزشکی کودکان الزامیست.
همچنین درمورد روانپزشک ترک اعتیاد بخوانید
برای دریافت نوبت جهت مشاوره و درمان با ما در تماس باشید.