اختلال طیف اوتیسم یا به اختصار اختلال اوتیسم چیست و علائم اوتیسم چه مواردی است؟ درمان اوتیسم چگونه است؟
اختلال طیف اوتیسم نوعی از اختلالات روانپزشکی کودکان است که در اوایل کودکی شروع می شود و در نهایت باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد از نظر اجتماعی در مدرسه و محل کار میشود. اغلب کودکان در سال اول علائم اوتیسم را نشان می دهند. به نظر می‌رسد تعداد کمی از کودکان در سال اول به طور طبیعی رشد می‌کنند و پس از آن بین 18 تا 24 ماهگی زمانی که علائم اوتیسم در آنها ایجاد میشود، دوره پسرفت را پشت سر می‌گذارند.
در حالی که هیچ درمانی برای اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد، درمان اوتیسم به صورت فشرده و زودهنگام میتواند تفاوت بزرگی در زندگی بسیاری از کودکان ایجاد کند. اختلال اوتیسم در پسرها 5 برابر دختران شایع تر است و از هر 68 کودک یکی مبتلاست.
مشخصه: نقایص کیفی در تعامل ها و مهارت های اجتماعی دوطرفه میباشد و الگوهای رفتاری فرد محدود شده است. مهمترین ملاک تشخیص نقص در رشد زبان و اشکال در استفاده از زبان برای برقراری ارتباط است.
ملاک های تشخیص اختلال اوتیسم
- تماس های چشمی و دلبستگی به اعضای خانواده بسیار کم شده است
- افراد مبتلا به اختلال اوتیسم هیچ توجه خاصی به افراد مهم زندگی شان ندارند.
- نقایص چشمگیر در تعامل با همسالان خود دارند.
- انگیزه ها یا نیت های دیگران را درنمیابند و قادر به همدلی نیستند.
- فعالیتها و بازیهای آنها اغلب تکراری، تغییر ناپذیر و یکنواخت است.
- مشکلات رفتاری آنها شایع است.
- ناهنجاریهای جسمی جزئی مثلا بد شکلی در گوش دارند.
همچنین در مورد اختلال توجه در کودکان بخوانید
مشکلات رفتاری شایع در مبتلایان اختلال اوتیسم
ضمن داشتن مشکلات ارتباطی و نقص در استفاده از زبان، گاهی پرتحرکی، کم تحرکی، پرخاشگری، کوبش سر، گاز گرفتن، رفتارهای آسیب زا، کندن موی خود و مقاومت در برابر تغییرات دیده میشود.
نکته: در گروه کوچکی از آنها توانمندی های خارق العاده شناختی، حافظه ریاضی و کلامی و دیداری و حرکتی دیده میشود (دانش وران در خودمانده).
شدت اختلال اوتیسم در سه سطح دیده میشود:
- خفیف: فرد دارای تعامل اجتماعی و گفتار است گرچه نسبت به نرمال کمتر است.
- متوسط: گفتار و تعاملات اجتماعی فرد به حداقل میزان رسیده است.
- شدید: هیچگونه گفتار و تعامل اجتماعی وجود ندارد.
نکته: عوامل زیستی و ژنتیکی در ایجاد آن نقش دارد.همچنین احتمال عقب ماندگی و اختلال تشنجی در آنها بالاتر است. عوامل روانی اجتماعی و استرس های خانوادگی با دوره های تشدید علائم اوتیسم مرتبط است.
الگوهای رفتاری مبتلایان اوتیسم
یک کودک یا بزرگسال مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ممکن است الگوهای رفتاری، علایق یا فعالیت های محدود و تکراری داشته باشد، از جمله هر یک از علائم زیر:
- 1.حرکات تکراری مانند تکان دادن خود، چرخیدن یا تکان دادن دست.
- 2.فعالیت هایی را انجام می دهد که می تواند به خود آسیب برساند، مانند گاز گرفتن یا ضربه زدن به سر.
- 3. با کوچکترین تغییر دچار اختلال می شود.
- 4.مشکلات هماهنگی دارد یا الگوهای حرکتی عجیبی دارد، مانند دست و پا چلفتی بودن یا راه رفتن روی انگشتان پا
- 5.زبان بدن عجیب، سفت یا اغراق آمیز دارد.
- 6.مجذوب جزئیات یک شی، مانند چرخ های ماشین اسباب بازی یا پنکه است، اما هدف یا عملکرد کلی شی را درک نمی کند.
- 7.به طور غیرعادی به نور، صدا یا لمس حساس است، اما ممکن است نسبت به درد یا دما بی تفاوت باشد .
- 8.درگیر بازی های تقلیدی یا ساختگی نمی شود بر روی یک شی یا فعالیت با شدت یا تمرکز غیر طبیعی ثابت می شود.
- 9.ترجیحات غذایی خاصی دارد، مانند خوردن تنها چند غذا، یا امتناع از غذاهای با بافت خاص.
با بالغ شدن، برخی از کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بیشتر با دیگران از لحاظ اجتماعی مرتبط میشوند و اختلالات کمتری در رفتار نشان می دهند. برخی، معمولاً آنهایی که کمترین مشکلات را دارند، در نهایت ممکن است زندگی عادی یا تقریباً عادی داشته باشند. با این حال، برخی دیگر همچنان با مهارت های زبانی یا اجتماعی مشکل دارند و سال های نوجوانی می تواند مشکلات رفتاری و عاطفی بدتری را به همراه داشته باشد.
همچنین در مورد اضطراب عمومی کودکان بخوانید
زمان مراجعه به پزشک
برای درمان اوتیسم و کنترل علائم چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم معمولاً برخی از علائم تاخیر در رشد را قبل از 2 سالگی نشان میدهند. اگر نگران رشد فرزندتان هستید یا مشکوک هستید که فرزندتان ممکن است به اختلال طیف اوتیسم مبتلا باشد، نگرانی های خود را با پزشک خود در میان بگذارید. علائم مرتبط با اختلال اوتیسم همچنین می تواند با سایر اختلالات رشدی مرتبط باشد.
علائم اوتیسم اغلب در اوایل رشد ظاهر می شود، زمانی که تاخیرهای آشکاری در مهارت های زبانی و تعاملات اجتماعی وجود دارد. پزشک شما ممکن است آزمایش‌های رشدی را برای تشخیص اینکه آیا کودک شما در مهارت‌های شناختی، زبانی و اجتماعی تاخیر دارد یا نه، توصیه می‌کند.
اگر کودک شما: تا 6 ماهگی با لبخند یا ابراز خوشحالی پاسخ نمی دهد، تا 9 ماهگی صداها یا حالات چهره را تقلید نمی کند، تا 12 ماهگی غرغر نمی کند، تا 14 ماهگی ژست نمیگیرد، تا 16 ماهگی تک کلمه نمیگوید، تا 18 ماهگی بصورت “هیجانی” بازی نمی کند یا بی تفاوت است. تا 24 ماهگی عبارات دو کلمه ای را بیان نمیکند و مهارت های زبانی یا مهارت های اجتماعی را در هر سنی از دست میدهد.
آینده اختلال اوتیسم
بیشتر موارد گرفتار شده به اختلال اوتیسم از نوع خفیف بوده و آینده رو به بهبودی دارد اما گاهی به ویژه اگر بهره هوشی فرد کمتر از 70 باشد علائم پایدار میماند.
همچنین در مورد درمان افسردگی مطالعه بفرمایید
درمان اوتیسم
هیچ دارویی برای درمان اوتیسم طراحی نشده است. با این حال، داروهای متعددی که برای سایر شرایطی که ممکن است در اوتیسم رخ دهد استفاده میشوند، ممکن است به علائم خاصی کمک کنند.
داروهای مورد استفاده برای کمک به مدیریت اوتیسم به چند دسته اصلی تقسیم می شوند:
داروهای ضد روان پریشی: برخی از داروهای ضد روان پریشی جدیدتر ممکن است به پرخاشگری، آسیب رساندن به خود و مشکلات رفتاری در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم کمک کنند. FDA اخیرا استفاده از ریسپریدون (Risperdal) و آپریپیپرازول (Abilify) را برای درمان علائم اوتیسم تایید کرده است.
داروهای ضد افسردگی: در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند، محققان هنوز مطمئن نیستند که آیا واقعاً به علائم اوتیسم کمک می کنند یا خیر. با این حال، آنها ممکن است برای درمان اختلال وسواس فکری-اجباری، افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا به اوتیسم مفید باشند.
محرک ها: محرک‌هایی مانند متیل فنیدات (ریتالین)، معمولاً برای درمان ADHD استفاده میشوند، اما ممکن است به علائم اوتیسم همپوشانی از جمله بی‌توجهی و بیش‌فعالی کمک کنند. یک منبع مورد اعتماد در سال 2015 که به استفاده از دارو برای اوتیسم می پردازد، نشان می دهد که حدود نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم از محرک ها سود می برند، اگرچه برخی از آنها عوارض جانبی منفی را تجربه می کنند.
داروهای ضد تشنج: برخی از افراد مبتلا به اوتیسم نیز مبتلا به صرع هستند، بنابراین گاهی اوقات داروهای ضد تشنج نیز تجویز می شود.
آموزشهای جبرانی، رواندرمانی خانواده و درمانهای روانپزشکی میتوانند به کنترل علائم و درمان اوتیسم کمک کنند. داشتن شماره روانپزشک و تماس مستمر با وی یا مراجعه به یک روانپزشک خوب در تهران برای والدین در این موقعیت الزامی است.
برای دریافت نوبت جهت مشاوره و درمان با ما در تماس باشید.