بسیاری از دانشآموزان و دانشجویان علائم حداقل یک وضعیت سلامت روانی را به شکلی جدی تجربه میکنند. افسردگی و اضطراب از مهمترین اختلالات روانی در دانشآموزان و دانشجویان است.
کارشناسان و محققان حوزه بهداشت روان اغلب از عباراتی مانند «اپیدمی» و «بحران» برای توصیف چالشهای سلامت روانی در بسیاری از دانشجویان و دانشآموزان در سراسر جهان استفاده میکنند.
در یک ارزیابی اعصاب و روان در دانشآموزان و دانشجویان حدود 30 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که اضطراب بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر منفی میگذارد. بعلاوه، از هر 5 دانشجو فقط یک نفر گزارش داد که توسط متخصص مبتلا به افسردگی تشخیص داده شده است.
اختلالات خلقی تنها بخشی از اختلالات روانی در دانشآموزان و دانشجویان را نشان میدهد. سایر چالش های رایج عبارتند از خودکشی و افکار خودکشی، اختلالات خوردن و سوء مصرف مواد.
در این مقاله 5 چالش مهم مرتبط با اختلالات روانی در دانشآموزان و دانشجویان که با آن روبرو هستند و با توصیه هایی در مورد چگونگی شناسایی شرایط بالقوه و دریافت حمایت معرفی میکنیم.
افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی است که شامل احساس مداوم غم، ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیتهای لذتبخش قبلی است. افرادی که دوره افسردگی را پشت سر میگذارند ممکن است نوسانات خلقی، اختلالات خواب، تغییرات اشتها، و سردرد و یا بدن درد را بدون هیچ دلیل فیزیکی ظاهری تجربه کنند.
در مطالعه ذهن سالم در سال 2021، 22 درصد از دانشجویان دانشگاه برای افسردگی اساسی و 41 درصد به طور کلی از نظر افسردگی مثبت بودند. این امر افسردگی را به یکی از شایع ترین مسائل سلامت روان در میان دانشجویان تبدیل میکند.
علائم افسردگی
علائم افسردگی بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. علائمی که یک فرد برای افسردگی نشان میدهد لزوماً به همان شکلی نیست که ممکن است در شخص دیگری ظاهر شود.
به گفته انجمن روانشناسی آمریکا، علائم افسردگی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تغییر در عادات خواب و یا اشتها
- احساس غم و اندوه، ناامیدی و احساس یا ناتوانی
- تغییر در رفتار اجتماعی، مانند کناره گیری از دیگران و منزوی شدن
- افزایش بدبینی (مثلاً نیمه خالی دیدن لیوان)
- مشکل در تمرکز یا توجه
- مشکل در درک و تکمیل وظایف در مدرسه و دانشگاه یا محل کار
نشان دادن برخی از این علائم لزوماً به این معنی نیست که شما افسرده هستید. با این حال، اگر شروع به تجربه این علائم به طور منظم کردید، باید به دنبال کمک حرفه ای و یافتن یک متخصص اعصاب و روان باشید.
علائمی که نشان میدهد ممکن است فردی افسردگی داشته باشد
وقتی یک فردی حس کند در زندگی خود غرق شده است یا احساس غم و ناراحتی شدیدی تجربه میکند یا برای وی روزها به هفته ها تبدیل میشوند و به سادگی بیرون آمدن از رختخواب تبدیل به یک مبارزه میشود، چنین علائمی باعث نگرانی میشود.
در اینجا چند نشانه افسردگی وجود دارد که باید در همسالان، دوستان و عزیزان خود پیدا کنید:
- آنها از فعالیت هایی که زمانی دوست داشتند لذت نمیبرنند
- آنها دیگر در کلاس ها یا گردش های اجتماعی شرکت نمیکنند
- آنها به خاطر رابطه ای در زندگی خود خشم یا غم شدیدی را تجربه میکنند
- آنها نسبت به بیشتر چیزها واکنش منفی یا با بی علاقگی نشان میدهند
- آنها اغلب در مورد مرگ یا خودکشی صحبت میکنند
اگر فکر میکنید فردی را که میشناسید در معرض خطر اختلال خودکشی است، به آرامی او را تشویق کنید که به دنبال کمک باشد و پیشنهاد دهید که او با یک پزشک ملاقات کند. اگرچه صحبت کردن در مورد چالش های آنها با شما ممکن است مفید باشد، اما بدانید که این جایگزینی برای درمان حرفه ای نیست.
علائمی که نشان میدهد ممکن است افسردگی داشته باشید
اگر فکر میکنید ممکن است افسردگی داشته باشید، سوالات زیر را از خود بپرسید:
- آیا غم و اندوه شدید یا ناامیدی را تجربه کرده اید؟
- آیا خانواده شما سابقه افسردگی دارند؟
- آیا برای تسکین احساس ناامیدی به مصرف زیاد الکل یا مواد مخدر روی آورده اید؟
- آیا افکار تهاجمی مرگ یا خودکشی را تجربه کرده اید؟
اگر پاسخ شما به هر یک از سوالات بالا مثبت است، یک قرار ملاقات با پزشک متخصص یا یک روانشناس میتواند کمک بزرگی کند.
اضطراب
اکثر دانشجویان و دانش آموزان هر از گاهی اضطراب را تجربه میکنند. با این حال، افزایش یا مداوم احساس نگرانی، تنش و وحشت میتواند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. هنگامی که زندگی روزمره شما مختل میشود، اضطراب به یک وضعیت پزشکی تبدیل میشود که نیاز به درمان دارد.
در مطالعه ای در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در سال 2016، 61 درصد از پاسخ دهندگان به نظرسنجی، اضطراب را به عنوان یکی از مشکلات روانی دانشجویان شناسایی کردند. و از هر 3 دانش آموز 1 نفر از نظر اختلال اضطرابی مثبت بودند.
در زیر به برخی از رایج ترین انواع اختلالات اضطرابی اشاره شده است:
اختلال اضطراب فراگیر (GAD): این وضعیت شامل اضطراب مداوم و شدید است که در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد میکند.
اختلال وسواس اجباری (OCD): افراد مبتلا به OCD افکار، ترس ها و وسواس های مزاحم و غیرمنطقی را تجربه میکنند که منجر به رفتارهای تکراری و اجبار میشود.
اختلال پانیک: این وضعیت با ترس مداوم و حملات مکرر و ناگهانی و وحشت مشخص میشود.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): PTSD معمولاً پس از تجربه یا شاهد یک رویداد آسیب زا ایجاد میشود. با این حال، افراد همچنین میتوانند بدون متحمل شدن یک رویداد فاجعهبار بزرگ دچار آسیب شوند.
اختلال اضطراب اجتماعی: این وضعیت روانی به صورت اضطراب غیرمنطقی، ترس، خودآگاهی و خجالت در تعاملات اجتماعی روزمره ظاهر میشود.
علائم اضطراب
علائم اختلال اضطراب اغلب با استرس روزمره اشتباه گرفته میشود یا به عنوان نگران کننده بیش از حد ذکر میشود.
بسته به نحوه واکنش بدن شما به افزایش سطوح برخی از مواد شیمیایی، حملات اختلال پانیک ممکن است با یک بیماری فیزیکی مانند حمله قلبی یا سردرد تنشی اشتباه گرفته شود.
علائم رایج اضطراب میتواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس استرس، بی قراری، دلهره یا ترس
- تحریک پذیری
- مشکل در تمرکز
- تعریق زیاد و سرگیجه
- تنگی نفس
- درد و تنش عضلانی
- سردرد
- ناراحتی مکرر معده یا اسهال
دلایل دقیق اضطراب به طور کامل شناخته نشده است، اما ممکن است شامل ترکیبی از ژنتیک، مواد شیمیایی مغزی طبیعی، تجربیات زندگی و استرس باشد.
علائمی که نشان میدهد ممکن است فردی دچار اضطراب شود
احساسات مختصر و گاه به گاه اضطراب یا رفتارهای اضطراب محور به طور خودکار نشان دهنده یک حالت روانی نیست. با این حال، اگر احساسات اضطراب ادامه یافت، در زندگی روزمره یا عملکرد شما اختلال ایجاد کرد، یا شروع به تظاهر به رفتارهای وسواسی با احساس ترس شدید کردید، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که به دنبال کمک باشید.
رفتارهای زیر ممکن است نشانه های اختلال اضطراب باشد:
- داشتن مشکل در ایجاد عادات مقابله ای سالم پس از تجربه یک رویداد آسیب زا
- به نظر میرسد که در ترس دائمی از شکست زندگی میکند
- ناراحتی شدید در محیط های اجتماعی
- مشکل در تمرکز یا به نظر میرسد ذهن خالی دارید
- با احساس گناه یا استرس به نظر میرسید
- حملات پانیک قابل مشاهده
از انتقاد یا کوچک شمردن شدت علائم فردی خودداری کنید و آنها را تشویق کنید تا راهبردهای مقابله ای را امتحان کنند که از ایجاد اضطراب بیشتر جلوگیری میکند.
افکار و قصد خودکشی
افکار خودکشی به عنوان الگویی از تفکر یا برنامه ریزی برای مرگ خود با دست خود تعریف میشود. به طور کلی، متخصصان اعصاب و روان، افکار خودکشی شدید را یک وضعیت اورژانسی در سلامت روان فرد در نظر میگیرند.
یک مطالعه در سال 2018 توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد نشان داد که از هر 5 دانشجوی کالج، 1 نفر افکار خودکشی را تجربه میکند. اخیراً، مطالعه ذهن سالم در سال 2021 گزارش داد که 5 درصد از پاسخ دهندگان دانش آموزی در سال گذشته قصد خودکشی (بدون تلاش) را داشتند.
نشانه های افکار خودکشی در دیگران
بسیاری از دانشآموزان و دانشجویان استرس، ناامیدی و افسردگی را تجربه میکنند، اما گاهی اوقات این افکار شتاب شدیدی پیدا میکنند که دانشآموزان را به جایی میبرد که ممکن است به طور جدی به فکر پایان دادن به زندگی خود باشند.
علائم افکار خودکشی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علائم هشدار دهنده رایج در این باره میتواند در گفتار، خلق و خو و یا رفتار فرد ظاهر شود. این علائم شامل:
- گفتار: افرادی که قصد خودکشی دارند ممکن است در مورد احساس به دام افتادن صحبت کنند، احساس کنند که سربار دیگران هستند، احساس کنند که دلیلی برای ادامه دادن ندارند و یا میخواهند به زندگی خود پایان دهند.
- خلق و خوی: نشانه های افکار و قصد خودکشی در فردی میتواند به صورت خلق و خوی مختلفی از جمله اضطراب، تحریک پذیری، از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت میبرد، حس تحقیر، خشم و افسردگی ظاهر شود.
- رفتار: کسانی که قصد خودکشی را دارند ممکن است رفتارهای خاصی از خود نشان دهند، از جمله واگذاری دارایی های باارزش، کناره گیری از دوستان و خانواده، بازدید غیرقابل توضیح با افراد برای خداحافظی، و جستجوی آنلاین برای اطلاعات در مورد نحوه خودکشی. آنها همچنین ممکن است بد بخوابند یا خیلی اوقات زیاد، بی پروا رفتار کنند، پرخاشگرانه رفتار کنند و یا مصرف مواد مخدر و الکل را افزایش دهند.
اگر متوجه هر یک از رفتارهای ذکر شده در بالا در یکی از همکلاسی ها، دوستان یا اعضای خانواده شدید، مهم است که در اسرع وقت درباره نگرانی های خود با آنها صحبت کنید. آنها ممکن است در وضعیت شکننده باشند، بنابراین مطمئن شوید که با صبر و مهربانی به آنها نزدیک شوید.
نشانه های افکار خودکشی در خودتان
افکار خودکشی اغلب ناشی از داشتن یک حالت روانی از قبل موجود است. افسردگی، که میتواند باعث تحریف تفکر شود، گاهی اوقات منجر به افکار خودکشی میشود. احساس غرق شدن و درماندگی شدید به دلیل اضطراب نیز میتواند منجر به افکار خودکشی شود.
اگر به فکر پایان دادن به زندگی خود هستید، به یک دوست یا یکی از عزیزانتان بگویید. همچنین باید در اسرع وقت با یک روانپزشک خوب تماس بگیرید.
اختلالات خوردن
اختلالات خوردن شرایط مختلفی را شامل میشود که با بی نظمی های عمده در عادات غذایی و اشتغال شدید فرد به تصویر یا شکل بدن خود مشخص میشود. این اختلالات میتواند شامل محرومیت از غذا و پرخوری باشد که ممکن است با پاکسازی بدن همراه باشد.
داده ها نشان می دهد که حدود 11 تا 17 درصد از دانشجویان دختر و 4 درصد از دانشجویان پسر در ایالات متحده از نظر علائم اختلال خوردن بالینی مثبت هستند.
در اینجا چند نمونه از اختلالات رایج خوردن آورده شده است:
بی اشتهایی عصبی (انورکسیا): این اختلال که با تثبیت ناسالم روی لاغری، تصویر بدن مخدوش و ترس از افزایش وزن مشخص میشود، معمولاً منجر به لاغری شدید میشود و یکی از بالاترین میزان مرگ و میر را در بین اختلالات روانی دارد.
پرخوری عصبی: پرخوری عصبی شامل دوره های مکرر خوردن مقادیر زیاد غذا و به دنبال آن رفتارهایی است که پرخوری را جبران میکند، مانند پاکسازی، روزه گرفتن یا ورزش بیش از حد.
اختلال پرخوری: اختلال پرخوری با ولع مداوم مشخص میشود که در هر زمانی از روز رخ میدهد و منجر به پرخوری میشود. این اختلال اغلب با تصویر بدنی ضعیف و عزت نفس پایین همراه است.
علائم اختلال خوردن
علائم و نشانه های اختلالات خوردن میتواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. بسیاری از آنها به وضعیت روانی فرد مبتلا به این اختلال بستگی دارد.
با این حال، چندین علائم وجود دارد که از عوامل رایج بی اشتهایی و پرخوری عصبی هستند، مانند موارد زیر:
- تصویر بدن مخدوش یا ضعیف
- ورزش بیش از حد
- ضربان قلب نامنظم
- کم آبی بدن
- احساس میکنید که غذا خوردن شما خارج از کنترل است
- ترس از غذا خوردن در جمع
- مدام برای عادات غذایی بهانه میآورید
اختلالات خوردن در صورت عدم درمان مناسب میتواند تهدید کننده زندگی باشد و به مشکلات جدی سلامتی کمک کند، مانند نارسایی کلیه، مشکلات قلبی، توقف رشد، اختلال قاعدگی و نارسایی سیستم تولید مثل.
سوء مصرف از مواد
دانشجویان و دانش آموزان اغلب از الکل و مواد مخدر استفاده میکنند که میتواند مشکل ساز شود. سوء مصرف مواد یک الگوی ملموس از وابستگی فیزیکی و یا روانی به یک یا چند ماده را توصیف میکند. این وضعیت معمولاً با وجود آگاهی از خطرات و مضرات این رفتار، هوس شدید و افراط در سوء استفاده از مواد را در پی دارد.
به گفته مرکز اعتیاد، حدود یک سوم دانشجویان در ایالات متحده علائم سوء مصرف الکل را گزارش میکنند. علاوه بر این، یک نظرسنجی از مؤسسه ملی سوء مصرف مواد نشان داد که 15 درصد از دانشجویان پسر و 9 درصد از دانشجویان دختر کالج، از داروی آدرال یا ریتالین که معمولاً برای درمان ADHD استفاده میشود، سوء استفاده کردهاند.
همچنین مشخص شده است که دانشجویان از مواد مخدر مانند ماری جوانا، اکستازی، کوکائین و مسکنهای تجویزی به میزان بالایی سوء مصرف میکنند.
علائم سوء مصرف مواد
بسیاری از دانش آموزانی که در دانشگاه از الکل و مواد مخدر استفاده میکنند، به اعتیاد مبتلا نمیشوند. با این حال، آنها هنوز هم میتوانند عوارض جانبی ترک یا استفاده طولانی مدت از این مواد را احساس کنند.
در اینجا برخی از رایج ترین علائم سوء مصرف مواد ذکر شده است:
- گفتار نامفهوم، چشم های خون آلود، یا اختلال در هماهنگی
- ترس، اضطراب یا پارانویا بدون دلیل مشخص
- مستعد رفتارهای مشکوک (مانند دعواهای مکرر یا مشکل خوردن با قانون)
- نیاز ناگهانی به پول یا بحران مالی
- تحمل بالا برای مصرف الکل و یا مواد مخدر (به عبارت دیگر، ممکن است فرد نیاز به استفاده بیشتر و بیشتر از یک ماده برای به دست آوردن اثرات مشابه داشته باشد)
- بدتر شدن ظاهر فیزیکی، مانند کاهش یا افزایش وزن، و تغییر در عادات نظافت شخصی
- تغییر ناگهانی در دوستان، فعالیت ها یا سرگرمی ها
اگر یک یا چند مورد از این علائم را دارید، ممکن است فرد در خطر ابتلا به اختلال مصرف مواد باشد. ژنتیک میتواند در احتمال ابتلای شما به اعتیاد نقش داشته باشد، به خصوص اگر خانواده شما سابقه سوء مصرف الکل یا مواد مخدر وجود داشته باشد.